Waarom het hier plots zo stil was...

Meer dan 6 weken was het hier heel stil.

6 weken misselijk, 6 weken altijd moe.

Maar Oooo zo blij!

Want eindelijk kan ik jullie het leuke nieuws vertellen.

Wie mij volgt op Instagram zag het deze namiddag al eens passeren.

128 krijgt eind dit jaar een kersverse bewoner! Een nieuw mini-mensje.

Tokke bestelde alvast een broer. Rikke wil er liever nog een zusje bij.
En Helle, die negeert het hele boeltje voorlopig nog even.

Op dit moment leef ik een versnelling lager.
Want man dat weegt toch wel zo'n 4de zwangerschap.
Maar mijn energie lijkt stilaan terug op pijl te komen
en de misselijkheid maakt plaats voor de zotte goestingkes.

Een week geleden deed ik eindelijk nog eens een poging om iets te naaien.
En na een half uurtje gaf mijn overlockmachine het op.
Net nu ik een stapeltje tricotstofkes in huis gehaald had.
Dan rusten we nog maar een beetje verder ;)
Ook het patroontje van de jumpsuit werd even aan de kant geschoven.
Uitstel maar geen afstel.
Of zoals den Bob al zei : "everything gonna be alright"



En dus doe ik al weer een warme oproep.
- Voor nog wat meer geduld.
- Voor de ultieme patroontip van een leuke zomerse zwangerschapsjurk
- voor een toffe naam die in ons rijtje past.

En wie weet wordt dat later nog beloond....